شبکه Ad-Hoc یکی از ساده‌ترین پیاده‌سازی‌های توپولوژی یا همبندی شبکه‌های بیسیم است، در حالت معمول توپولوژی‌های شبکه‌های کامپیوتری بیسیم را به دو صورت Infrastructure و Ad-Hoc تقسیم‌بندی می‌کنیم.

در نوع Infrastructure از یک دستگاه مرکزی به نام Access Point به عنوان نقطه اتصال به یکدیگر استفاده می‌کنیم و در حقیقت این Access Point در نقش یک سویچ در شبکه های بیسیم فعالیت می‌کنند، در توپولوژی نوع دوم که Ad-Hoc نام دارد، دیگر از دستگاه جانبی استفاده نمی‌شود و هر یک از کامپیوترها در این توپولوژی به نوعی در نقش یک Access Pint فعالیت می‌کنند.

شبکه های ad-hoc معمولاً کاربردهایی موقتی و کم مدت را دارند و برای کاربردهای طولانی مدت مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. بر خلاف شبکه‌های Infrastructure که از قابلیت‌هایی مثل شبکه های LAN برخوردارند و می‌توان به ثبات آنها اطمینان کرد، شبکه های ad-hoc پایداری نسبتاً پایینی دارند و به همین دلیل است که کاربرد موقتی دارند.

با استفاده از این نوع شبکه نیز می توان یک یا گروهی از کامپیوترها که دارای کارت شبکه بیسیم هستند را به یکدیگر متصل کرد و تبادل اطلاعات را انجام داد. 

فهرست مطالب